کودک یا نوجوان مبتلا به دیابت و همچنین خانواده او می بایست با مراقبتهای لازم در زمان بیماریهای حاد آگاه باشند. در این راستا توجه به متن زیر حائز اهمیت است :

-هیچگاه انسولین بطورکامل قطع نشود.

-هرگاه کودک یا نوجوان مبتلا به دیابت دچار استفراغ بشود معمولاً علت آن کمبود انسولین است.

-عموماً در بیماریهای تنفسی یا تب دار نیاز به افزایش مقدار انسولین داریم که البته براساس چک قند خون و بررسی قند و کتون ادراری این کار را به شرح زیر انجام خواهیم داد:

    1- در صورت هیپرگلیسمی به همراه کتون ادراری محدود 10%-5% از دوز روزانه انسولین (جمع انسولین مصرفی طی یک شبانه روز) و یا حدود 1/0-05/0 واحد با ازای هرکیلوگرم از انسولین کوتاه اثر یا سریع الاثر بصورت زیرجلدی یا عضلانی و تکرار همین مقدار هر 2 تا 4 ساعت با توجه به سطح قندخون و حال عمومی کودک یا نوجوان توصیه میشود.

    2- در صورت هیپرگلیسمی بهمراه کتون ادراری واضح: نشانه وضعیت مهمتری است که احتمال شروع حمله اسیدوز دیابتی را مطرح میکند در این حالت 20%-10% از دوز روزانه انسولین و یا حدود 2/0-1/0 واحد به ازای هرکیلوگرم از انسولین کوتاه اثر یا سریع الاثر بصورت زیرجلدی یا عضلانی و تکرار همین مقدار هر 2 تا 4 ساعت با توجه به سطح قندخون و حال عمومی کودک یا نوجوان توصیه میشود.

ادامه مقاله

منبع: سایت انجمن غدد کودکان ایران